13 Eylül 2011 Salı

Jr. Pt.1

Part.1 Değişim

Hayatta bazen değişim o kadar yoğun hissedilir ki; adeta kabuğunuzu kırar başka birisine dönüşürsünüz, tekrar eski halinize döneceğinizi -yani bugünün yenisinin yarının eskisi olacağını- unutarak yaşarsınız. Yenile(n)mek, tüketmektir belki de kirletmektir ortalığı çoğu zaman. Çok derin manalar, hayata dair derin ibareler taşımıyor olabilir; ancak muska gibi yanımızda olmalı, elimize bağladığımız bir ip olmalı bence bu durum. İşte bu kirli yenilenmeler dönemimde bizi uyaran bir ses gibi rahatsız edici olmasına rağmen şeytani yanımızı da dürtmeyi başarabilen bir şarkıdır, Vision One.


Koop Island Blues


Zamanın değersiz olduğu zamanlardan kalan alışkanlıklar:
No.1 Hayatı ve müziği yorumlamak
Song.1 Koop – Koop Island Blues
                23 Temmuz 2011, yaz sıcaklarına aldırmayan serin ve temiz bir Ankara akşamı. Nişanlanıyorum. Akrabalarım ve yakın birkaç arkadaşımdan oluşan bir kalabalık. Etrafta anlamsızca dolaşan ben ve kaydettiğimiz CD’den bir parça. Şarkıyı o telaşla hiç duymadım zaten nişanlımın arkadaşları koymuşlar bu parçayı oraya. Daha sonra Stand by me çalıyor; dans ediyoruz, mutluyuz.
                1 Eylül 2011, Göztepe’den Dikili’ye doğru yola çıkıyorum. Bu şarkıyı yanlışlıkla (!) CD’ye kaydetmişim. Yolda bir iki defa çaldı ancak dinlemedim bile. Sonra nişanlımı Dikili’ye bırakıp arkadaşlarımla buluşmak üzere Ayvalık’a doğru ilerliyorum. Sonra bu şarkı çalmaya başlıyor. Akşamın geri kalanını pek fazla hatırlamıyorum çünkü kafamda hep bu şarkı.
                10 Eylül 2011, Ankara’da Cer Modern’deyiz. Yakın bir dostumuzun düğünü var ve ben bir günde 3 şehir değiştirmenin verdiği sarhoşlukla kalabalığa karışıyorum. Çocukluktan kalma yüzler bana mutluluğu anımsatıyor. Sonra gelinle damat içeri giriyor ve açılış parçası: Koop Island Blues…
                Bazen şarkılar bizi seçebiliyor sanırım, umarım.